€ 
Een dag in de Alpen
Van vader tot skiër in een paar stappen
Iedere vader weet dat er maar één manier is om 's avonds laat of 's morgens vroeg uit de kamer van zijn kinderen te komen: op je tenen, stapje voor stapje, zonder geluid te maken. Hij drukt millimeter voor millimeter op de hendel en kruist zijn vingers zodat het niet piept. Als de vloer parket is, beweegt hij met de gratie van een kat.
Yannick is gewend om 's morgens vroeg uit de kamer van zijn kinderen te sluipen. Want Yannick Boissenot is niet alleen vader, hij is ook skiër. Als je in Chamonix woont, aan de voet van de Mont Blanc, wacht het avontuur op je: je hoeft geen duizenden kilometers te reizen om sneeuw te vinden in de Nieuw-Zeelandse Alpen of om de iconische Japanse poeder te skiën op het eiland Hokkaido. Als je in Chamonix woont, tussen oktober en juli, is alles binnen handbereik, je moet er alleen de tijd voor vinden.
Het is allemaal een kwestie van tijd
En elke vader weet dat met twee kinderen, tijd schaars kan zijn. De keuzes die wij maken, de manier waarop wij onze tijd gebruiken, bepalen ons als mens. Onze identiteit is pas echt van ons als we de middelen hebben om haar te leven: om skiër te zijn moet je skiën, en om vader te zijn moet je van je kinderen houden, met ze spelen en ze leren wat belangrijk voor je is. Onze identiteit ligt in de dingen en de mensen waar we ons voor inzetten.
Yannick gaat naar beneden naar de keuken. Léa heeft al een dampende kop koffie voor hem gezet, die hij met voldoening naar binnen schrokt. "Kom niet te laat," herinnert ze hem zachtjes. Yannick knikt terwijl hij een paar boterhammen met jam verorbert en zijn sokken aantrekt. "Natuurlijk, Lea, maak je geen zorgen. Ik ben vanmiddag vroeg thuis. We maken een taart en halen de sleeën tevoorschijn."
Léa glimlacht terwijl ze toekijkt hoe Yannick zijn rugzak pakt en zijn ski's. Zij volgt hem met haar ogen als hij naar de deur gaat, blaast haar een kus toe en blijft haar bekijken vanuit het raam, haar gezicht wazig door de adem van de wind die de bijtende lucht condenseert. Het is niet gemakkelijk om een identiteit op te bouwen. Het is niet gemakkelijk te begrijpen wie je bent en wat je met je leven wilt doen. En als je dat doet, is het niet makkelijk om die hard bevochten delen van jezelf op te geven.
Het gaat allemaal om keuze
Maar soms hoef je niet op te geven. Soms is het genoeg om op de juiste plek te wonen, waar het mogelijk is om een goede vader en een goede skiër te zijn, om te jongleren tussen de slaapkamer van de kinderen en de gletsjer van Argentière, tussen de tuinschommel en de Aiguille du Midi. Laten we ervoor kiezen om op de juiste plaats te leven, en laten we de moeite nemen om te doen wat nodig is om onszelf te blijven, zonder een van de dingen die voor ons belangrijk zijn op te geven.
Want uiteindelijk zijn de beroemde Japanse poeder en de Nieuw-Zeelandse Alpen niet zo belangrijk. Het zijn de gevoelens die belangrijk zijn: het gevoel om veilig de piste af te rijden met perfecte bochten, en het gevoel om te zorgen voor de mensen van wie je houdt.
Yannick versnelt zijn tempo. In de verte, in het oosten, laat de zon haar eerste stralen zien.
